FAQs

Question

با توجه به این که طبق آیات کریمه ی 14 و 64 سوره ی مائده کفر و شرک تا روز رستاخیز خواهد بود آیا در حکومت امام زمان علیه السلام زمین از لوث کفر و شرک پاک می شود؟

Answer

دو آیه ی یاد شده چنین است :
« و من الذین قالوا : انا نصاری ، أخذنا میثاقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فأغرینا بینهم العداوت و البغضاء الی یوم القیامت و سوف یبینهم الله بما کانوا یصنعون.»
« و قالت الیهود : ید الله مغلولت ! غلت أیدیهم و لعنوا بما قالوا ، بل بداه مبسوطتان ، ینفق کیف یشاء و لیزیدن کثیرا منهم ما أنزل الیک من ربک طغیانا و کفرا. و ألقینا بینهم العداوت و البغضاء الی یوم الی القیامه ، کلما أوقدوا نارا للحرب أطفاها الله و یسعون فی الرض فسادا و الله لا یحب المفسدین.»
باید دید که منظور از بینهم ( میان آنها) رد هر دو آیه کیست و دشمنی و کینه و خشم در میان چه کسانی است و معنای تا قیامت چیست؟
در محاورات روزمره می گوییم : بین ما و تو دوستی تا روز قیامت . در زیارت عاشورا به امام حسین علیه السلام عرض می کنیم :« علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار( تا روز قیامت از جانب من بر تو سلام باد!)» مگر من  تا روز قیامت زنده ام ؟ حتما نه؛ لیکن محتوای جمله این است که این دوستی آنقدر ژرف و پابرجاست که به فرض وجود ما، تا روز رستاخیز دوام می یابد.
در این دو آیه می فرماید: آنان در کینه و دشمنی آن اندازه عمیق شده اند که اگر تا قیامت هم زنده باشند ، باز آن دشمنی خواهد بود. ای بخش آیه ی 14 نیز عین همان بخش آیه ی 64 است ؛ به جز این که به جای « ألقینا( افکندیم)» واژه ی« أغرینا( برانگیختیم)» به کار رفته است.
نکته ی بعدی این که در زمان ظهور امام زمان علیه السلام انسان از ویژگی های فردی بیرون نمی رود و هوای نفس و شیطان ممکن است او را وسوسه کند. البته جامعه ، جامعه  ی عدل اسلامی و تقوی خواهد بود ؛ همان سان که در قرآن بدان مژده داده شده است و تمام مردم خداپرست خواهند بود. قرآن کریم می فرماید:
« وعد الله الذین آمنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض کما الستخلف الذین من قبلهم و لیمکنن لهم دینهم الذی ارتضی لهم و لیبدلنهم من بعد خوفهم أمنا؛ یعبدوننی لا بشرکون بی شیئا»
وعده این است که : بیم از میان مردم برداشته می شود؛ زمین در اختیار مستضعفین خواهد شد؛ عمل صالح انجام می شود؛ مردم خدا را عبادت می کنند و شرک نمی ورزند.
در آیه ی دیگر می خوانیم :
« و لقد کتبنا فی الزبور ن بعد الذکر : ان الارض برثها عبادی الصالحون»
بعد از تورات در زبور ثبت است که : وارثان زمین عباد صالح( بندگان شایسته) خواهند شد. پس در حکومت امام زمان علیه السلام زمین از آن صالحان است و عاقبت از آن پرهیزگاران است:
« عاقبت از آن پرهیزکاران است.» 
ناتوان شمرده شدگان امام و وارث می شوند . اینان مومن اند واهل عمل صالح . نیکی ایشان خواه ناخواه به دیگران هم تاثیر می کند.
این ها آیات قرآنی است که می گویند: مردم خدا را می پرستند و شرک نمی ورزند . در روایات است که زمینی باقی نمی ماند مگ این که در آن ندا داده می شود که : أشهد ان لا اله الا الله و أشهد أن.... این مطلب را کتاب های عالمان سنی هم نوشته اند. با این همه کینه و حسد های شخصی هم ممکن است وجود داشته باشد؛ چون انسان اند و مختار و آزاد و دارای هوای نفس و تسلط شیطان . روشن است که تعداد این کسان فراوان نیست و اکثریت مردم تحت تربیت امام عصر ارواحنا فدا خواهند بود.
خلاصه این که چهره ی عمومی جامعه ی بشری پاک شده از پلیدی و کفر و شرک و ظلم و جور است که در پهنه ی حکومت الهی و رهبری فردی معصوم فراهم آمده است . ضمن اینکه افراد بشر نیز تکوینا فاقد اختیار نشده اند؛ بلکه به مصداق « اما شاکرا و اما کفورا» با حسن و یا سوء اختیار خود عمل می کنند.